παρκία

η

βοτ. γένος αγγειόσπερμων δικότυλων φυτών τής οικογένειας φαβίδες που περιλαμβάνει 40 περίπου είδη δέντρων τών τροπικών χωρών, μερικά από τα οποία έχουν εδώδιμους καρπούς.

[ΕΤΥΜΟΛ. Μεταφορά στην ελλ. ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. parkia, από το όνομα τού Μungo Park, Σκώτου εξερευνητή].